1250. bir gün dedim konfort zonasınnan çıxım, çıxmaz olaydım.
deməli 3,4 il əvvəl xətaidə bağban işləyirdim bir oteldə.
maaş 400 idi. 2 ildi işləyirdim 50 manatda olsa artmamışdı. 25 yaşımda özümü qoca pensiyaner, bir ayağı gorda bir ayağınında barmaqları üzərində durmuş kimi hiss edirdim. dedim belə olmaz yeni səyfə açmaq lazımdı. ətrafıma baxdım soraq elədim görüm xaricə xod hardan tapa bilərəm(şansımı yoxlamaqçün). bir neçə yere getdim, xaricə işə düzəldənlərində yanına getdim ama danışıqları qane etmədi ikna olmadım. məsələn deyir 2,3 min get 5,6 ay zəng flan eləmə otur xəbər gözlə. dedim siktir e. baxdım başqa nə variant var gördüm əsgər yoldaşım krımdadı inşaatda qəlibçi işləyir. səhv yozulmasın pis baxmıram lakin Mənim inşaat işinnən zəhləm gedir həm tozlu torpaqlı işdi həmdə iq aşağı olan insanlar əksəriyyət təşkil edir orda.
gördüm başqa variant yoxdu, burdada depressiyaya düşmüşəm.
digər bir əsgər yoldaşımıda ikna edib(etməz olaydım) başladım bu işin üstünə düşməyə. həmin ərəfədə həmin yol yoldaşımın sinif yoldaşı (cümləyə bax lol) ukraniyaya getmişdi anbardar işləməyə yəni iki seçim var idi.
1. inşaat (rusiya, krım)
2. anbardar (ukraniya, kiev)
düzdü heç bir ölkəyə bələd deyildim, bildiklərim google,youtube səviyyəsində idi ama təxmin edirdim ukraniya daha yaxşı variantdı. ən əsası mən bu iki ölkəyə körpü kimi baxırdım. məqsəd avropa idi(təəssüf ki xuy). nəysə bu xiyara dedim düzəlt işi denən uşağa danışsın bizdə gedəy ora. nəm nüm elədi bacarmadıda, gedəsi olduq urusyetə. borc xərc ordan burdan, bilet pulu, pcr test pulu flan hazır elədik. hətta bidəfə kovid çıxdım 70 manatım yandı plus vaxt itkisi. nəysə getdiy çıxdıq krasnadara orda briqadir qarşıladı 3,4 nəfər digər yeni işçilər vardı olarda qoşuldu iki maşın düşdüy yola çerez krım körpüsüynən simferopola.
birinci hissənin sonu... (uzun oldu)